پیش بینی هواشناسی امروز | گزارش وضعیت جوی کشور در 15 اردیبهشت 1401

پیش بینی هواشناسی یکی از مهم ترین اخبار روزانه است، پیش بینی هواشناسی به کشاورزان در مدیریت بهتر محصولات خود کمک می کند، پیش بینی هواشناسی می توانند به مسافران هشدار ها و وضعیت جوی حاکم بر مقصد را گوش زد نماید. و خیلی از مسائل دیگر که به کمک پیش بینی هواشناسی می تواند بهتر مدیریت شود. ما در سایت خبر ملت به صورت روزانه پیش بینی هواشناسی از وضعیت جوی را قرار می دهیم؛ برای اطلاع از وضعیت جوی امروز با ما همراه باشید.

پیش بینی هواشناسی برای 15 اردیبهشت

امروز در خراسان شمالی، شمال خراسان رضوی و بخش‌هایی از شمال غرب کشور بارش پراکنده باران پیش‌بینی می‌شود.

براساس تحلیل آخرین نقشه‌های پیش‌یابی هواشناسی، امروز دوشنبه بارش در خراسان شمالی و شمال خراسان رضوی ادامه خواهد داشت و به تدریج از اواسط روز از شمال شرق کشور خارج می‌شود و همچنین در بخش‌هایی از شمال غرب کشور بارش پراکنده انتظار خواهیم داشت، برای سایر مناطق کشور، آسمانی صاف تا کمی ابری همراه با افزایش نسبی دما پیش‌بینی می‌شود.

سه شنبه با ورود سامانه بارشی جدیدی از شمال غرب و غرب به کشور به تدریج بارش در این مناطق آغاز خواهد شد.

روز چهارشنبه با تقویت این سامانه، گستره فعالیت آن علاوه بر شمال غرب و غرب کشور به استان‌های واقع در جنوب غرب، دامنه‌های زاگرس مرکزی، دامنه‌های البرز مرکزی و نیمه غربی سواحل دریای خزر کشیده خواهد شد. پیامد ورود این سامانه بارش باران، گاهی رگبار و رعدوبرق، وزش باد شدید موقت و در مناطق مستعد بارش به صورت تگرگ خواهد بود.

بیشتر بخوانید: هشدار آبگرفتگی معابر و وقوع صاعقه در برخی استان‌ها 

پنجشنبه برای شمال غرب و برخی مناطق غرب کشور و جمعه برای برخی مناطق شمال غرب کشور بارش پراکنده پیش‌بینی می‌شود.

گفتنی است، دوشنبه برای بخش‌هایی از استان‌های البرز، قزوین، تهران، سمنان، قم، مرکزی، سیستان و بلوچستان، اصفهان، یزد، کرمان، خراسان رضوی و خراسان جنوبی وزش باد شدید پیش بینی می‌شود.

همچنین طی روز‌های سه‌شنبه و چهارشنبه برای غرب، جنوب غرب، مرکز، جنوب و دامنه‌های جنوبی البرز وزش باد شدید پیش‌بینی می‌شود که گاهی با گرد و غبار همراه خواهد بود.

چهارشنبه شمال خلیج فارس مواج است.

پیش بینی هواشناسی به چه معنا است؟

در روش پیش‌بینی آب و هوای عددی (NWP) از مدل‌های ریاضی جو و اقیانوس‌ها استفاده می‌کنند تا شرایط آب و هوایی را براساس شرایط جوی کنونی پیش‌بینی کنند. اگرچه این روش برای اولین بار در دهه ۱۹۲۰ بکار گرفته شد، اما تا زمان ظهور شبیه‌سازی رایانه ای در دهه ۵۰ روش پیش‌بینی عددی آب و هوا نتوانست نتایج واقع گرایانه و قابل قبولی را کسب کند. تعدادی از مدل‌های پیش‌بینی جهانی و منطقه ای در کشورهای مختلف در سراسر جهان در حال اجرا هستند، با استفاده از مشاهدات آب و هوایی فعلی از رادیوسوندها، ماهواره‌های هواشناسی و سیستم‌های مشاهده دیگر به عنوان ورودی استفاده می‌کنند.

مدل‌های ریاضی براساس همان اصول فیزیکی می‌توانند برای تولید پیش‌بینی‌های آب و هوایی کوتاه‌مدت یا پیش‌بینی‌های بلند مدت آب و هوایی استفاده شوند که از پیش‌بینی‌های بلند مدت آب و هوایی به‌طور گسترده برای درک و پیش‌بینی تغییرات اقلیم استفاده می‌شود. پیشرفت‌های صورت‌گرفته در مدل‌های منطقه‌ای باعث بهبود قابل توجهی در پیش‌بینی گردباد استوایی و پیش‌بینی‌های مربوط به کیفیت هوا را شده‌است. با این حال، مدل‌های جوی عملکرد بسیار کمی در فرایندهای انتقالی که در یک منطقه نسبتاً محدود مانند آتش‌سوزی رخ می‌دهند، دارند.

استفاده از مجموعه داده‌های گسترده و انجام محاسبات پیچیده که برای پیش‌بینی آب و هوای عددی مدرن لازم است، نیازمند برخی از قدرتمندترین ابر رایانه‌های جهان است. حتی با افزایش قدرت ابر رایانه‌ها، مهارت پیش‌بینی مدل‌های هواشناسی عددی فقط در حدود شش روز گسترش می‌یابد.

عوامل مؤثر بر صحت پیش‌بینی‌های عددی شامل چگالی و کیفیت مشاهدات مورد استفاده به عنوان ورودی پیش‌بینی‌ها، همراه با نقص در مدل‌های عددی باعث بوجود آمدن تکنیک‌های پس از پردازش مانند آمار خروجی مدل (MOS) به منظور کاهش خطا در پیش‌بینی‌های عددی توسعه یافته‌اند.

یک مشکل اساسی تر در ماهیت بی نظمی در معادلات دیفرانسیل جزئی حاکم بر جو است. حل این معادلات به‌طور دقیق غیرممکن است و خطاهای کوچک با گذشت زمان (دوبرابر شدن در هر پنج روز) افزایش می‌یابد. درک فعلی این است که این رفتار نامنظم پیش‌بینی‌های دقیق را حتی با داده‌های ورودی دقیق و یک مدل بی عیب و نقص را به حدود ۱۴ روز محدود می‌کند. علاوه بر این، معادلات دیفرانسیل جزئی استفاده شده در مدل باید با پارامترهای تابش خورشیدی، فرایندهای مرطوب (ابرها و بارش)، تبادل گرما، خاک، پوشش گیاهی، آبهای سطحی و تأثیرات زمین تکمیل شود. در تلاش برای تعیین کمیت مقدار زیادی از عدم قطعیت ذاتی در پیش‌بینی‌های عددی، از دهه ۱۹۹۰ پیش‌بینی‌های گروهی برای کمک به سنجش اعتماد در پیش‌بینی و به دست آوردن نتایج مفید بیشتر در آینده مورد استفاده قرار گرفته است. این رویکرد پیش‌بینی‌های متعدد ایجاد شده توسط یک مدل پیش‌بینی مجزا یا مدل‌های چندگانه را تجزیه و تحلیل می‌کند.